Νάβα (πληθ. νάβες – NAVES) – μεσαιωνική ελληνική νάβα – λατινική navis – ινδοευρωπαϊκή (ρίζα) *néh₂us: Μεγάλο τρικάταρτο εμπορικό ιστιοφόρο µε τετράγωνη ιστιοφορία, µε µπούµα στη µετζάνα (πρυµνιό κατάρτι) και τέσσερεις φλόκους. Το μήκος αυτών των σκαφών έφθανε τα 50 μέτρα, ενώ το εκτόπισμα ήταν από 500 μέχρι και 800 τόνους. Ήταν εύχρηστο και γρήγορο και οι έλληνες καραβοκύρηδες το χρησιμοποιούσαν πολύ. Είχε 11 με 12 μπουκαπόρτες στην κάθε του πλευρά. Σε μικρότερο μέγεθος αυτών ήταν οι Ναβέτες. Η νάβα ήταν ένας σχετικά διαδεδοµένος τύπος πλοίου µεταξύ των ναυτικών του Ιονίου και του Αιγαίου το 18ο και στις αρχές του 19ου αιώνα. Στην Ερμούπολη ναυπηγήθηκε ένα σκάφος µε αυτό το όνοµα, η νάβα (ε) «Κορνηλία», 556 τόνων.
Στις σουίτες μας δόθηκε το όνομα Naves καθώς οι νάβες, ταξιδεύοντας σε Ανατολή και Δύση, κατέληγαν και κατέκλυαν το υπήνεμο και φιλόξενο λιμάνι της Ερμούπολης, φέρνοντας επισκέπτες, ξένες ιδέες, αύρα αλλαγής και ανανέωσης. Οι σουίτες μας αντανακλούν με ένα μοναδικό και ασυνήθιστο τρόπο τη φιλοξενία, τη ζωντάνια αλλά και τη ζεστασιά, που το λιμάνι της Ερμούπολης προσέφερε στις νάβες που το προσέγγιζαν. Ένας υπέροχος συνδυασμός της ιστορίας, της γεωγραφικής θέσης, της κομψότητας, της άνεσης και της φιλοξενίας ενώθηκαν για να δημιουργήσουν μια μοναδική ατμόσφαιρα και να προσφέρουν μια διαμονή με αξέχαστες εμπειρίες και αναμνήσεις.
Οι καταστροφές των Κυδωνιών, της Χίου, των Ψαρών και της Κάσου (1821-24) οδήγησαν χιλιάδες προσφύγων να εγκατασταθούν στην παραλία του νησιού της Σύρου. Η πόλη που αυτοί δημιούργησαν, η Ερμούπολη, υπήρξε το σηµαντικότερο οικονοµικό κέντρο του ελληνικού βασιλείου ως τη δεκαετία του 1860 περίπου. Η Ερµούπολη, ως πόλη-λιµάνι, ήταν ένα διαµετακοµιστικό κέντρο µεταξύ ανατολικής Μεσογείου, Μαύρης Θάλασσας και δυτικής Ευρώπης. Παράλληλα, από πολύ νωρίς, στο λιµάνι της Ερμούπολης αναπτύχθηκαν πολλοί κλάδοι της ναυτιλιακής βιοµηχανίας, που την κατέστησαν το µεγάλο ναυτιλιακό κέντρο του Αιγαίου και της ανατολικής Μεσογείου. Ειδικότερα, το λιµάνι της Ερµούπολης ήταν το σηµαντικότερο λιµάνι νηολόγησης του ελληνικού βασιλείου, κέντρο ναυλώσεων, αγορά µεταχειρισµένων ιστιοφόρων, κέντρο ατµοπλοϊκών συνδέσεων και κυρίως κέντρο ναυπηγήσεων και επισκευών ιστιοφόρων (από το 1857 και των ατµοπλοίων).